بسمه تعالی
سلام
خوب هستید که ان شائ الله؟
همون طوری که هفته پیش قول دادم، این هفته و هفته بعد گزارش مصاحبه ای رو که با دکتر علی لاریجانی – کاندیدای شورای هماهنگی انقلاب در انتخابات آتی ریاست جمهوری - ، داشتم به محضر شما خوانندگان گرامی تقدیم می کنم.
اما قبل از این که به مصاحبه بپردازم، لازم می دونم از برادر مفتاح، برادر هدایتی، و جناب آقای رضا امیرخانی که با پیام ها، تلفن ها و صحبت های صمیمانه خویش به بنده دلگرمی دادن، تشکر کنم؛ می دونید الان حس می کنم جای کی بیشتر از همه خالیه! عمرا بتونید حدس بزنید!
خب! خودم میگم: « سرمدی عزیز»، « کورش علیانی»، « باباوند» و « مهدی پور»!!!
اگه کسی نامبردگان رو دید از طرف من بهشون سلام برسونه.
حال اصل مطلب!
همه او را می شناسیم. دکتر علی لاریجانی!
رئیس سابق سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و کاندیدای انتخابات آتی ریاست جمهوری.
تقریبا دو ساعت گپ زدیم؛ در طول این مدت نه به ساعتش نگاه کرد و نه تلفنش زنگ زد.
آن روز برای من روز بسیار بزرگی بود؛ سخنم رو اینگونه شروع کردم:« آقای لاریجانی امروز احساسم این است که حضور من در برابر شما، حضور نماینده نسل جوان در برابر شماست؛ نسلی که سوالات بی پاسخ بسیاری دارد و انتظار دارد که شما به عنوان نماینده نظام جمهوری اسلامی ایران و فردی که برای سالیان دراز مورد اعتماد مقام معظم رهبری قرار گرفته است، بدین سوالات پاسخگو باشید»!
و اینگونه داستان یک گفتگوی دوستانه پا گرفت.
از مشکلات نسل جوان حرف زدیم؛ از اینکه او مهمترین مسئله نسل جوان کنونی را چه می داند.
لاریجانی:« در بحث جوان نمی شود یک مشکل را برجسته تر از بقیه ی مشکل ها نشان داد. زیرا مقوله جوان یک مقوله ی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی است و نمی شود آسیب را در یک بخش منحصر کرد. از یک طرف ما برجستگی هایی در نسل جوان داریم و از یک طرف هم کاستی هایی. ازجمله تحقیقاتی که مراکز پژوهشی و تحقیقاتی کشور ( چه صدا و سیما و چه وزارت ارشاد ) انجام می دهند، نشان می دهد که در برخی مولفه ها جوان های ما وضع فوق العاده ای دارند. مثلا در زمینه ی باور های دینی نسل جوان فوق العاده وضع مناسبی دارد؛ یعنی اعتقاد به خدا، پیامبران و معاد در میان جوانان حدود 96% است. این وضع مناسبی است. به دور از نوع لباس و نوع آرایش نشان دهنده ی فطرت خدا جو در جوانان ماست. نکته ی بعد بستری است که در جامعه ی ما به برکت انقلاب و پیش زمینه ی تاریخ تشیع فراهم شده است.
مولفه ی بعدی غرور ملی است؛ مثل اینکه مردم به ایرانی بودنشان افتخار دارند، به اینکه مسلمانند افتخار دارند، به پرچمشان اعتقاد بالای دارند و این مولفه ایست که در جوان های بسیار بالاست.
البته در مورد سلوک رفتاری در جامعه طیف وجود دارد. ممکن است افرادی وجود داشته باشند که تمام موراد بالا را قبول داشته باشند ولی نسبت به آنها عاملیت نداشته باشند. طبیعی است زیرا انسان به خیلی چیزها ممکن است اعتقاد داشته باشد اما در مقام عاملیت ممکن است سستی داشته باشد.
در مورد آسیب ها، آسیب ها چند بخش است: برخی آسیب ها ی اجتماعی است، برخی ماهیتا فرهنگی است. مثلا در مورد اعتیاد گزارش ها نشان می دهد که در میان جوان ها یک آسیب است و بر رفتار فرهنگی تاثیر می گذارد.
عامل دیگر مسئله ی اشتغال جوانان است. حجم بیکاری زیاد است و دانشجویی که درس می خواند اطمینان ندارد که مشغول به کار می شود. باز جوانی که دانشگاه نمی رود مشکلات خاص خود را دارد.
مشکل بعدی مشکلاتی است که از لحاظ اقتصادی در عقاید انسان ایجاد می شود. بالاخره فقر باعث تغییر یک سری داده ها در انسان می شود.
برخی از ین معضلات ریشه ی بیرونی دارند عنی فرهنگ جهانی عامل آن است. مثلا ماهواره، اینترنت و سایت های مخرب تاثیرات خاص خود را دارد.
من فکر می کنم با این مختصاتی که آدم در مجموع در نظر می گیرد و خصوصیاتی که در قوم ایرانی وجود دارد ( مثل مولفه هایی که در پیوستن به حقیقت در ما هست ) به نظر می رسد نسل جوان باید بیشتر به هویت تاریخی- فرهنگی خود نظر داشته باشد.
ما هر تئوری توسعه ای را در نظر بگیریم نیروی انسانی در آن نقش مهمی دارد. یعنی نیروی انسانی خلاق و پویا. و این وقتی رخ می دهد که که فرد هویت تاریخی- فرهنگی خود را بشناسد».
پرسیدم: « شما گفتید یکی از بزرگترین مشکلات جوانان ما در نشناختن هویتشان است؛ از دید شما علت چیست»؟
تاملی دلنشین همراه با غنچه جاودان تبسمی که همیشه بر لب دارد؛ و اینک غنچه می شکفد:« عواملی که من شمردم بر این مسایل هم سابه می اندازد. باور داشتن خود همواره یک زمینه هایی باید داشته باشد. اگر فشار اقتصادی زیاد باشد ذهنیت را خراب می کند. اگر فشار فرهنگی زیاد باشد ذهنیت را خراب می کند. مثلا ازدواج. در تحقیقات ما سن پسرها در ازدواج 30 سال و سن دخترها به 26 سال رسیده است. این خود فشاری است که در باورها تاثیر می گذارد. ضمنا رسانه ها تاثیر دارند. من تاثیر عوامل فرهنگی را در این مسایل بیشتر از خود فرهنگ می دانم. گاهی سیاست زدگی در حوزه ی فرهنگ است که مشکل زاست. اگر به فرهنگ بخواهیم ابزاری نگاه کنیم باز هم مخرب است. این مجموعه ایست که باید به آن توجه داشت. زمینه ی رشد در جوانان ما خیلی فراهم است فقط باید عوامل پیرامونی هماهنگ شود».
می گویم: « چه کسی باید این کار را انجام دهد»؟
پاسخ می دهد:
ادامه این مطلب را هفته بعد بخوانید ...
منبع: افراسیابی، محمد صادق. ( 13/10/83). جوانان باید هویت تاریخی و فرهنگی خویش را بشناسند. رسالت، 5480، 7.
:جستجو