اول : آنچه پیش رو دارید، یادداشتی است که سال 1382 نوشتم ... تنها یک بار در هفته نامه سروش چاپ شده و هنوز در وب رسما منتشر نشده ... امیدوارم از خوندنش لذت ببرید.

خدایا! دیشب‌ تا صبح‌ چت‌ می‌کردم. شب‌ عجیبی‌ بود و چتی‌ غریب.
ثانیه‌ها، دقیقه‌ها و ساعتها گذشت‌ و من‌ انگار در این‌ دنیا نبودم: "گم‌ شده‌ بودم". لحظه‌ای‌ دیگر، همان‌طور که‌ چشمانم‌ بر صفحهِ نمایش‌ رایانه‌ دنبال‌ پیامی‌ جدید از سوی‌ آن‌ آشنای‌ غریبه‌ می‌گشت، صدای‌ اذان‌ از مسجدی‌ نزدیک‌ خانه‌ گوشم‌ را نوازش‌ داد: "الله‌اکبر...".
دینگ! طرف‌ تایپ‌ کرده‌ بود: "آخرش‌ خودت‌ رو معرفی‌ نکردی! نمی‌خوای‌ بگی‌ کی‌ هستی؟" "اشهدان‌ لااله‌الاالله..."
خواستم‌ باز هم‌ سرکارش‌ بگذارم، اما... دلم‌ نیامد: "گناه‌ داره، راستش‌ را می‌گم" "اشهدان‌ محمدرسول‌الله ... اشهدان‌ علیاً ولی‌الله،..."
تایپ‌ کردم: "من!... قلم‌ خشک‌ شد! چی‌ بگم؛ اسم؟ سن؟ جنس؟ محل‌ زندگی؟ و من‌ این‌ همه‌ بودم‌ و این‌ همه‌ نبودم. پس‌ من‌ کیستم؟ این‌ مرد که‌ در هیاهوی‌ چت، خود را گم‌ کرده‌ کیست؟ ای‌ کاش‌ لحظه‌ای‌ با خود چت‌ کرده‌ بود!
داشتم‌ دیوانه‌ می‌شدم. از خود بیگانه، گم‌گشته، لحظات‌ سخت‌ سرگردانی... "حی‌ علی‌الصلاه`..."
پس‌ از سالها دوری‌ از خود، یافتمش: "من؟ بندهِ خدا!".
"حی‌ علی‌الفلاح..."
خواستم‌ فریاد بکشم‌ و نعره‌ بزنم‌ که‌ "پس‌ تا کی‌ چت‌ با غیر؟"
"حی‌ علی‌ خیرالعمل..."
خدایا می‌خواهم‌ از این‌ لحظه‌ فقط‌ با تو چت‌ کنم، می‌خواهم‌ هویت‌ اصلی‌ خودم‌ را پیدا کنم: "گوهری‌ کز صدف‌ کون‌ و مکان‌ بیرون‌ است‌ / طلب‌ از گمشدگان‌ لب‌ دریا می‌کرد".
"الله‌اکبر الله‌اکبر"
اما فراموش‌ نمی‌کنم‌ که‌ تو اولین‌ پیام‌ را فرستادی، تو بودی‌ که‌ با دلم‌ چت‌ کردی‌ و او را به‌ خود آوردی.
"لااله‌ الاالله..."

...

دوم: با خبر شدم که وبلاگ عصر ارتباطات به عنوان برترین وبلاگ مذهبی در جشنواره ملی وبلاگ فجر به خاطر پست انقلاب زنده است تا خمینی زنده است برگزیده شده، ضمن تشکر از همه دست اندرکاران جشنواره، لینک نوشته مذکور تقدیم می شود:

http://communication.parsiblog.com/Archive6436.htm

این هم خبر نتایج جشنواره:

http://rbc.najva.ir/index.php?topic=135.0

هموطن سلام ( به نقل از شبستان نیوز ) :

فراهم نکردن زیرساختها در حوزه فرهنگی با توجه به دسترسی همه گروهها و افراد به وبلاگ می‌تواند وبلاگهای دینی را در معرض خطر جدی قرار دهد.
محمدصادق افراسیابی، مشاور پژوهشی دفتر توسعه وبلاگهای دینی در پاسخ به این سوال که نقاط ضعف و قوت وبلاگهای دینی در کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید گفت: در ایران وبلاگ‌نویسی دینی یک سری نقاط ضعف و قوت دارد . نقاط قوت وبلاگ دینی این است که مفاهیم دینی از طریق آن ها ، به عنوان رسانه‌ای نوین که محدودیت سایر رسانه‌ها را ندارد، منتقل می‌شود و این فضا برای افرادی که آگاهی خوبی از مسائل دینی دارند ،برای انتقال مفاهیم دینی محیط مناسب تری فراهم می کند.
وی با بیان اینکه وبلاگ دینی به عنوان یک منبر دیجیتالی که با طیف وسیعی از مخاطبان در ارتباط است ،بدون اینکه هزینه‌ای را صرف کنند خاطرنشان کرد: انتقال مفاهیم دینی به مخاطب در سایر رسانه‌ها مثل روزنامه، تلویزیون و سینما هزینه‌هایی را در بردارد . علاوه بر آن افرادی که تولید محتوا می‌کنند ، محدودیت های هم وجود دارد. یعنی در بین کل افراد، یک عده خاص می‌توانند آن پیام را برسانند . در حالی که در وبلاگ این محدودیت وجود ندارد و هر دانش‌آموخته حوزه دین می‌تواند مفاهیم دین را منتقل کند.
افراسیابی با اشاره به اینکه سهولت دسترسی به مخاطب به عنوان نقطه قوت وبلاگ دینی دارای ضعفی نیز هست گفت: ممکن است افرادی که آگاهی خوبی از دین ندارند به سراغ مفاهیم دینی بیایند . در صورتی که در رسانه های همچون تلویزیون و سینما دست‌اندرکاران برای انتقال هر پیامی ،افراد زبده و کارشناس را گلچین می‌کنند. اما در وبلاگ‌نویسی این گلچین کردن از بین می‌رود .بنابراین هر فردی می‌تواند پیام دین را منتقل کند . حتی کسی که سواد دینی چندانی ندارد و این امر می‌تواند خطرناک باشد.
وی افزود:بعضی از وبلاگهای دینی به همین صورت دین عوامانه و دینی که خودشان استنباط می‌کنند را ترویج می‌دهند که این آسیب جدی است.
مشاور پژوهشی دفتر توسعه وبلاگهای دینی با اشاره به ارتباط تعاملی وبلاگ‌نوییسان دینی در توسعه وبلاگهای دینی به عنوان نقطه قوت این عرصه گفت: وقتی که بحث وبلاگ‌نویسی دینی پیش می‌آید کسانی که در حوزه دین مثل سایر حوزه‌ها وبلاگ می‌نویسند ،یکدیگر را شناسایی می‌کنند و در حقیقت حلقه‌ای تشکیل می‌شود برای اینکه بتوانند صحبت ها و مباحث یکدیگر را نقد کنند و این اتفاق موجب توسعه وبلاگشان می‌شود . از سوی دیگر همین گفتمان برقرار شده سبب می‌شود تفکر دینی در وبلاگ پرورش پیدا کند که این موضوع را نمی‌توان به سادگی از یاد برد.
افراسیابی نزدیکی به مخاطب را نقطه قوت وبلاگ‌دینی برشمرد و افزود: هنگام نزدیک شدن با مخاطب ، شما در فضایی قرار دارید که با مخاطب تکلفی ندارید . وقوع این رویداد با دسترسی اسان به مخاطب که مخاطب راحت می‌تواند به شما دسترسی پیدا کند، فرق می کند . در نزدیکی با مخاطب این شما هستید که در میان مردم رفته اید و خود را در میان انان قرار داده اید . وقتی در فضای وبلاگ قرار دارید خود را در فضای جهانی قرار داده‌اید و نوع زبانتان هم یک زیان متکلفی نیست. زبانی راحت و ساده که همه فهم است و با ذوق و سلیقه مخاطب این عصر که عصر ارتباطات است نزدیک است.
وی فراهم نکردن زیرساختهای حوزه فرهنگی را به عنوان آسیب جدی که وبلاگ دینی را تهدید می‌کند نام برد و گفت: اگر ما در حوزه فرهنگی زیرساختهایی را فراهم نکرده باشیم و شرایط نیز به گونه‌ای است که هر طیف و هر گروهی می‌توانند راحت به وبلاگ دسترسی پیدا کنند این امر می‌تواند خطرناک باشد.زیرا که این امر نه تنها موجب فضای گفتمان نمی‌شود بلکه سبب ایجاد فضای جدلی می‌شود و باعث می‌شود حریمهای مصنوعی بین یک گروه و گروه دیگری از مردم ایجاد شود. که بسیار خطرناک است و می‌تواند مردمی بودن وبلاگ دینی را تحت الشعاع خود قرار دهد.
افراسیابی ایجاد دفتر توسعه وبلاگهای دینی را در راستای نقاط قوت و ضعف وبلاگ دینی دانست و گفت: می‌بینید که تهدیدها، قوت‌ها، ضعف‌ها و فرصت‌ها به شکلی پایاپای در کنار هم قرار دارند و این ضرورت وجود دارد که نهادی به وجود آید که وبلاگهای دینی را ساماندهی کند . دفتر توسعه وبلاگهای دینی در راستای همین موضوع ایجاد شد تا بتواند نقاط ضعف را به قوت و تهدید را به فرصت تبدیل کند.

سلام.

رمضان آمد و دوباره بوی یار شد!!!

با رسیدن رمضان داشتم توی نوشته هام سرچ می کردم ببینم چیزی راجع به رمضان پیدا می کنم یا نه؟

این ها مطالبی بودند که به نظرم رسید میتونه این روزها خوندنشون مفید باشه:

دیروز ، به دنبال یک گمشده ... امروز ، من بودم و هزاران پنجره ... فردا ، عشق دات کام

پس خودم کجا هستم؟

می خواهم با تو باشم!!!

خانه ای خواهی دید

یه سری مطلب دیگه هم هست که امیدوارم تا آخر هفته بتونم در وبلاگ قرارشون بدم!

ماه رمضان خوبی داشته باشید ... التماس دعا!!!

ایسنا .مشاور پژوهشی دفتر توسعه وبلاگ دینی اعلام کرد: دفتر توسعه وبلاگ دینی از این هفته 10 وبلاگ برتر دینی را شناسایی و به سایت صحنه 24 با نشانی www.sahneh24.com معرفی می‌کند تا لوگوی این وبلاگ‌ها در بخش وبلاگ این سایت قرار ‌گیرد.

 

محمد صادق افراسیابی‌، با بیان خبر بالا به به خبرنگار ایسنا، گفت: طی مذاکرات انجام گرفته بین دفتر توسعه وبلاگ دینی و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در راستای استفاده از محتوای دینی وبلاگ ها دررسانه ملی، با هدف ترویج فرهنگ وبلاگ نویسی دینی میان جوانان و دیگر اقشار جامعه مقرر شد که هر هفته 10 وبلاگ برتر دینی با مشارکت دفتر توسعه وبلاگ دینی و سایت صحنه 24 وابسته به شبکه سه سیما ، از طریق قرار گرفتن لوگوی آن ها در سایت مذکور به جامعه معرفی شوند.

 

وی با اشاره به اینکه اقدام مذکور، شروع خوبی برای تقویت وبلاگ‌ نویسی دینی در میان جوانان است، خاطرنشان ساخت: معرفی وبلاگ‌های برتر دینی در سایت صحنه 24 سبب می‌شود که ماهیت سایت‌های صدا و سیما که در حال حاضر بیشتر معطوف به عرضه تولیدات داخلی صدا و سیما است ، به سمت پشتیبانی از دلسوزان فرهنگی جامعه در دنیای مجازی ، و همچنین وبلاگ سرویس های فعال گرایش پیدا کند.

 

افراسیابی در ادامه اظهار داشت: صحنه 24 هم اکنون شامل یک صفحه اصلی و 12 صفحه فرعی می باشد که یکی از این صفحات ، صفحه " وبلاگ و خبر " است و ایجاد این بخش نشان از اهمیتی است که سایت مذکور به موضوع وبلاگ و وبلاگ نویسی داده است.

 

مشاور دفتر توسعه وبلاگ دینی تصریح کرد: مدیران سایت صحنه 24 در حین مذاکراتی که با ما داشتند ، از آمادگی خود در جهت معرفی برترین وبلاگ ها با موضوعات مختلف خبر دادند.

 

وی در ادامه به معیارهای انتخاب وبلاگ‌های برتر دینی از طرف دفتر توسعه وبلاگ دینی اشاره کرده و گفت: طرز بیان محتوای دینی در وبلاگ از نظر جذابیت ، تعداد بازدید و کامنت ، و زیبایی قالب وبلاگ ، سه معیار انتخاب وبلاگ های برتر هستند و نوع بلاگ سرویس ‌ها برای دفتر توسعه وبلاگ دینی تفاوتی ندارد. به همین دلیل برای رفع هر گونه شبهه ای دفتر توسعه وبلاگ دینی آماده است تا به هر یک از وبلاگ سرویس‌ها سهمی مشخص بر اساس تعداد کاربران فعال در زمینه های فرهنگی اختصاص دهد.

 

افراسیابی افزود: در تلاش هستیم تا امکانی را ایجاد کنیم که مخاطبان نیز در انتخاب وبلاگ‌های برتر به دفتر توسعه وبلاگ دینی کمک کرده و با رایی که به کاندیدای جایگاه برترین وبلاگ‌ها می‌دهند ، در انتخاب بهترین وبلاگ‌های دینی سهیم باشند.

 

وی درباره‌ی محتوای وبلاگ‌های برتر دینی گفت: آنچه مهم است، میزان تاثیرگذاری عینی این وبلاگ در جهت تقویت دین داری است که این موضوع می تواند از طریق انتخاب قالب‌هایی چون داستان و خاطره های آموزنده به سر انجام رسد.

 

این کارشناس ارتباطات در ادامه به ضرورت تبلیغ وبلاگ‌های دینی در محیط وب اشاره کرد و گفت: در حالی‌که سیاستمداران غربی هر ساله هزینه‌های گزافی را برای هجوم رسانه‌ای به فرهنگ اسلامی و ایرانی می‌پردازند، حمایت از وبلاگ نویسان دینی حداقل کاری است که دولت می تواند برای احیای فرهنگ محمدی و علوی در ایران انجام دهد.

 

افراسیابی در پایان تاکید کرد : با تبلیغ وبلاگ‌های برتر دینی در صحنه 24، هم وبلاگ نویسان برای تولید محتوای بهتر تشویق می‌شوند و هم مبلغانی که از شیوه های سنتی استفاده می کنند به وبلاگ نویسی گرایش پیدا خواهند کرد.

 

برای مشاهده ده وبلاگ برتر دینی این هفته می توانید به این نشانی مراجعه کنید.

http://sahneh24.ir/Default.asp?category_id=6&region_id=

همه بودند ... شهریاری ... ابطحی ... جهانگرد ... حمید حسینی ... مصطفی رحماندوست ... سید محمد رضا فخری ... شیخ احمد نجمی ... مهندس پیرمرادی و ...

خبرنگاران هم بودند ... آریایی، دبیر سرویس نگاهی به وبلاگهای ایسنا ... حسینی نژاد از وبلاگهای ایکنا ... ملکی از اعتماد ملی ... غفاری مسئول صفحه رسانه های جام جم ... رضایی از باشگاه خبرنگاران جوان و ... و البته تقریبا همه خبرنگاران فاوا ! اما نه به عنوان خبرنگار ، بلکه همکار!!!

شهریاری از مجاز و واقعیت سخن گفت. میخواهی بدانی چه گفت؟

اینجا را نگاهی بندازی بد نیست!

شهریاری در جشن تولد وبلاگ فارسی چه کرد و چه گفت؟

بوترابی مدیر پرشین بلاگ هم صحبت کرد ... رضا هاشمی و مرتضی جلالی هم به سوالات حاضران پاسخ گفتند ... و در نهایت جوایز به برگزیدگان داده شد.

در این لینک هم میتوانی بدانی چه کسانی جایزه گرفتند و چه شد؟

جشن تولد وبلاگ فارسی برگزار شد

و ... 

و در نهایت تقریبا همه وبلاگ ها از جشن تولد نوشتند ... من در عصر ارتباطات ... بوترابی در زمان بی کرانه ، ایران جاودانه ... محمد یار احمدی در یادداشت های یک جنبشی استشهادی ... و ...

به هر حال گذشت ... باز هم می گذرد ... و در این میان هر روز که می گذرد یک روز به اوج و یک روز به مرگ نزدیک تر می شویم ... عجب معادله زیبایی است معادله دنیا! 

سلام.

می توانید از طریق دنبال لینک ذیل مقاله را مطالعه کنید!

http://www.iritn.com/?action=show&type=news&id=11321

ضمنا اگر دوست دارید پاورقی ها را هم بخوانید، این لینک کامل تر است!

http://www.bashgah.net/modules.php?name=News&file=article&sid=19204

حسام الدین آشنا، متولد 1343 دارای مدرک دکترای معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات از دانشگاه امام صادق (ع) می باشد. وی که پس از اتمام فوق لیسانسش مدتی در سمتهای اجرایی متعدد اعم از همکاری با وزارت خارجه، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ، و ... بوده است، اینک عهده دار معاونت پژوهشی  دانشگاه امام صادق (ع) می باشد، و به طور همزمان به تدریس در این دانشگاه، دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، و دانشکده خبر وزارت خارجه تدریس می کند.

از دیگر مسئولیتهایش در زمان کنونی می توان به عضویت در هیات داوران کنفرانس جامعه اطلاعاتی در آسیای غربی، و هیات رئیسه کنفرانس بین المللی علم، تکنولوژی، مدرنیته و مذهب اشاره کرد.

حضور جدی و موثر دکتر حسام الدین آشنا در عرصه تئوری پردازی جامعه اطلاعاتی مسلمانان، سبب شده است که در گفتمان اندیشمندان علوم انسانی اجتماع، به عنوان یک عنصر دارای دغدغه های دینی، که بر مسائل مربوط به دین و ارتباطات اشراف کامل دارد، شناخته شود.

چندی پیش که گفتگویی دوستانه با او داشتم نمی دانم چه شد که بحث به ماهیت ارتباطی و فرهنگی دین کشیده شد، و او گفت : « دین اساسا دارای ماهیتی فرهنگی و ارتباطی است.اسلام آمده است تافرهنگی خلق کند که در پرتو آن  ، ارتباط انسان و انسان ، انسان و طبیعت و دنیا و آخرت بر محور ارتباط توحیدی میان خدا و انسان شکل بگیرد واین همانا گذار از جاهلیت است».

جمله بسیار بزرگی بود، و مانند سایر کلماتش تفکر برانگیز! به خاطر دارم که چند وقت پیش هم در وبلاگش مطلبی را خوانده بودم که آن هم مدتها را به تامل واداشت. او در وبلاگش که عنوان آن فرهنگ و ارتباطات و نشانیش http://ashna1343.persianblog.com می باشد، نوشته بود: « قرآن کریم در وضعیت فعلی خود یک کتاب است  اما در زمان نزول تدریجی در طول ۲۳ سال آنرا با چه رسانه ای می توان شبیه دانست. شاید مفهوم گاهنامه را  بتوان با آن نزدیک دانست ولی پس از آغاز عصر وبلاگ می توان اینگونه دریافت که وبلاگ نزدیکترین مفهوم رسانه ای به کیفیت تنزیل قران کریم است . من -با مقداری تسامح واز باب اینکه در صحت استفاده از صنعت تشبیه شباهت تام لازم نیست -   گفتم قرآن را می توان وبلاگ خداوند دانست . نظر شما چیست؟».

همچنین وقتی از آشنا در مورد رابطه دین و رسانه سوال می کنم، می گوید: «  ارتباطات دینی اعم و افضل از رسانه دینی است . هر گاه در فرایند ارتباط یکی از عناصر هدف ، فرستنده و پیام، دین مدار باشد ، ارتباطات را می توان دینی تلقی کرد . با این رویکرد ، رسانه از حیث فناوری ابزاری است در خدمت فرایند ارتباطات دینی نه اینکه مستقلا دارای شان و منزلتی دینی یا غیر دینی باشد.اما از حیث سازمان رسانه ای می توان برای سازمان رسانه دینی شانی متمایز از سازمانهای دیگر رسانه ای قائل شد.با این رویکرد ، دینی بودن سازمان رسانه در تار و پود،ساختار ،عملکرد و فرهنگ سازمانی  رسانه سایه می افکند ».

پاسخش مرا به یاد مصاحبه ای می اندازد، که چند ماه پیش با هفته نامه سروش کرده بود، و در جواب این سوال که چگونه می توانیم به الگوی اسلامی رسانه های برسیم، گفته بود:« ما باید برویم به طرف سازمان هایی که به صورت هرمی کار می کنند؛ در راس هرم متفکران حضور دارند، تولید کنندگان اصلی متون و فکر مذهبی حضور دارند، در قاعده هرم فنی ترین تکنیسین ها و خلاق ترین اشخاص در تکنولوژی و مابین راس و قاعده هم باید سطوحی حضور داشته باشند از هنرمندان، نویسندگان، و متخصصان علوم اجتماعی که پردازش پیام و آماده سازی آن برای تحویل به محیط رسانه های مدرن را بر عهده داشته باشند».

جالب است بدانید دکتر آشنا که چندی پیش آخرین کتابش با عنوان از سیاست تا فرهنگ توسط انتشارات سروش منتشر شد، علاوه بر فعالیت های نظری در حوزه های عملیاتی تر ارتباطات نیز فعالیت می کند، و از جمله کارهای موفق او در این زمینه می توان ساخت مجموعه تلویزیونی چشم های شیشه ای با کارگردانی حسین دهباشی و به سفارش شبکه تلویزیونی العالم اشاره کرد. این مجموعه که به مقایسه نحوه پروپاگاندیسم شبکه های BBC و الجزیره می پردازد، به گفته دکتر پیمان جبلی مدیر کل سابق اخبار العالم یکی از استثنائاتی است که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در سالیان گذشته، و تا کنون داشته است.

حسام الدین آشنا این روزها نیز همچون گذشته، به طور جدی خود را در گیر پروژه های عظیم ارتباطاتی کرده است.

تکمیل مقاله اجتماع محوری در محیط سایبر برای ارائه به همایش دین و رسانه مصر، مدیریت پروژه تصویر رهبری در سیما به سفارش مرکز تحقیقات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، و آماده سازی گزارش نهایی کوششها و چالش های مسلمانان در محیط سایبر از اخرین درگیری های کاری او در کنار تمامی مسئولیتهایش می باشد.

سلام.

 هیچ وقت آن روز را فراموش نمی کنم؛ همان روزی که به نمایندگی از مدیر پارسی بلاگ در اجتماع مدیران وبلاگ ها حضور یافتم، و وقتی با مدیر پرشین بلاگ صحبت می کردم، گفتم تفاوت پارسی بلاگ و سایر سرویس ها مثل تفاوت روزنامه شرق و بقیه روزنامه ها است. پارسی بلاگ یک سرویس نخبه گرا است و پرشین بلاگ یک سرویس عامه پسند. آن روز این حرف را به عنوان یک فرد نخبه گرا گفتم ... اما در این مدت خیلی چیزها اتفاق افتاد که باعث شد مزایای هر یک از دو نوع سرویس های نخبه گرا و عامه پسند را بهتر درک کنم. حقیقت آن است که همان اندازه که یک روزنامه نخبه گرا مثل شرق در جناح اصلاح طلب، و رسالت و کیهان در جناح اصول گرا اهمیت دارند، روزنامه عامه پسندی مثل جام جم دارای اهمیت می باشد و چه بسا در شکل گیری افکار عمومی جام جم موثر تر باشد.

سرت را به درد نیاورم ... اقدام جدیدم در وبلاگ نویسی مبتنی بر همین اصل بود. حضور در هر دو جریان نخبه گرا و عوام پسند.

راستش را بخواهی از مدتی پیش وبلاگی زده ام به اسم عصر ارتباطات اما این بار در پرشین بلاگ.

آدرسش هست: http://ertebatat.persianblog.com

 اما رفتن به پرشین بلاگ به معنای ترک پارسی بلاگ نیست. من در پارسی بلاگ خواهم نوشت و از چیزهایی خواهم گفت که نخبگان جامعه می پسندند، و در پرشین بلاگ هر روز خواهم نوشت و طوری سعی می کنم بنویسم که عوام پسندانه تر باشد.

 پس از این به بعد پرشین بلاگم را می توانید هر روز مشاهده کنید و پارسی بلاگم را هر از هفته ای.

 موفق باشید.

 یا حق.

گوشش پر است از صدای رفتن و دیگر هیچ!

پرواز می کند؟ اوج می گیرد؟ فرود می آید؟ ... نمی دانی!

« باید سریع تر رسید؛ سریع تر رفت» ... این تنها واژگانی است که مدام در جهان مدرن امروز تکرار می شود:« سریع و سریع تر! باید رفت! رسید!»

و آن گاه که از او می پرسی: « به کجا چنین شتابان»؟ تنها جوابی که می شنوی سکوت است و این یعنی « جهانی در جستجوی سرگردانی».

... صدای فناوری، صدای کارخانه، صدای ماشین و دنیای ماشینی گوشت را بد جوری آزار می دهد:« کرم اعصاب»! دستت را روی گوشت می فشاری ... راحت می شوی! ... اما ... نه!

این بار نگاه تو است که شکنجه می شود؛ همه چیز را می بینی جز یکی! همه آن ها را می بینی؛ خودت که با ادا و اطوارهای گوناگون اسیر صفحات روزنامه ها و جلد مجلات شده ای؛ کسانی شبیه خودت را که با قیافه های مختلف به سرعت از کنارت رد می شوند، مبادا که کارشان یا قرارشان دیر شود! ... و دریغ از اندکی محبت یا حس انسان دوستی که در گوشه چشمی کمین کرده باشد ... و دوباره خودت را می بینی که در درون ماشین های سرعت بالا نشسه ای و تنها و تنها، مراقب رانندگی هستی که دقیقه ای زودتر به مقصد برسی و یا شاید از جریمه پلیس در امان باشی!

اینک خسته ای! چشمانت را می بندی و آرام می گویی:« آآآ ه ه ه ... پس خودم کجا هستم؟ انسان کجاست؟ انسانی آزاد ... با محبت، و نه اسیر فناوری ...»

می گویند وقتی که آمد زمستان بود:« بهمن 57»! ... اما قدم گرمش طنین بهار را در تمام ایران فریاد زد.

می گویند مردی از جنس آسمان بود؛ لبخندش یادآور صبح، و خشمش صاعقه ای بود بر پیکر دشمن ... شاید بعد از دوران غیبت خورشید، اولین کسی بود که آزادی را با عبودیت، و پیشرفت مبتنی بر استقلال را با عدالت گره زد، و اینگونه ای خانه ای ساخت که امروز من و تو عضوی از آنیم؛ خانه ای به نام « جمهوری اسلامی»!

... دیروز پیرمردی را دیدم که از روزگار شکایت می کرد و می گفت بعد از رفتنش همه چیز خراب شد؛ از وضع پوشش جوانان و رانت خواری مسئولان دلش به درد آمده بود ... چندی پیش نیز جوانی بسیجی که از آمدن احمدی نژاد خرسند بود، با غرور می گفت در این هشت سال بعد از دوم خرداد وضع فرهنگی جامعه نابسمان شده بود، اینک زمان آن است که دوباره آرمان های امام را احیا کنیم، و ... اما شاید نمی دانست که روزی قبلتر جوانی دیگر می گفت نباید بگذاریم که راه امام که همان آزادی است دچار خلل شود، و دوباره به تحجر بازگردیم.

این ها را گفتم که بدانی امام هنوز زنده است. هر چند هر یک از خصوصیات او در گروهی نمود یافته، و هر جزیی از تفکرش توسط بخشی از اجتماع اخذ شده، و رو به بالندگی است.

به یاد دارم اردیبهشت 1376 بود که خاتمی آمد، ناطق و زواره ای و جاسبی هم بودند. من آن موقع در ستاد ناطق بودم و می دیدم که ناطق چه قدر هزینه کرد. خاتمی اما ... خیلی هزینه نکرد ... میان مردم رفت ... با آن ها صمیمانه بحث کرد ... از آزادی گفت و اینکه راه امام تحریف شده است، راهی که در آن نبایستی آزادی هیچ فرد یا گروهی مورد تعرض واقع شود.

من اعتقاد دارم که مردم در خاتمی گوشه ای از شخصیت امام را دیدند، و احساس کردند که آمدنش می تواند دوباره امام را برای آن ها تداعی گر شود. پس به او رای دادند ... حماسه دوم خرداد این چنین خلق شد.

هشت سالی گذشت ... گفتمان آزادی بال و پر پیدا کرده بود؛ مردم و گروههای سیاسی آزادانه افکار و عقاید خود را بیان می کردند ... اما چندان خبری از عدالت نبود.

خرداد 1384، مردم در حسرت عدالت حضرت امام بودند. احمدی نژاد آمد، هاشمی رفسنجانی هم آمد، معین، کروبی، لاریجانی، قالیباف، و مهر علیزاده هم آمدند. میان آن ها به اعتراف دوست و دشمن تنها کسی که سعی کرد از تشریفات انتخاباتی دوری کند، احمدی نژاد بود. بیشتر صحبت هایش معطوف به این بود که اولا باید استقلال ایران بیش از پیش تامین شود که در این زمینه شعار معروفش که « می شود، پس می توانیم»، قابل تامل است. ثانیا مسئولین باید به سمت پیش برد عدالت، و فاصله های طبقاتی گام بردارند. اینگونه بود که مردم در او ساده زیستی، عدالت خواهی، استقلال طلبی، و مردمداری را احساس کرند، و سوم تیر ماه حماسه ای باور نکردنی خلق شد.

همه این ها را که خواندی برای این بود، که دوباره بگویم دوست عزیزم باور کن راه امام زنده است، و اضافه کنم در جواب آن پیرمرد و دو جوان، که انقلاب نه تنها لحظه ای دچار انحراف نشده است، بلکه روز به روز به سمت پیشرفت حرکت می کند، مشکل از ماست که امام را به چشم محدود نگاه می کنیم، و آن وقت خیال می کنیم امام و انقلاب یعنی آزادی صرف، یا عدالت طلبی مطلق ... حقیقت آن است که امام انقلابی را بنا نهاد که مردمش آزادانه با مشاهده تجلی اسلام راه اسلام را انتخاب کنند. او انقلابی را بنا نهاد که در آن عدالت قربانی توسعه، دین فدای سیاست، و اطاعت مشتاقانه مردم از رهبر فدای اطاعتی کورکورانه و مستبدانه نشود.

مشکل اینجاست که نمی خواهیم باور کنیم که جمهوری اسلامی، همان چیزی است که در تمام این سالیان خانه امن ما بوده، و روز به روز دارد آبادتر می شود.

آخرین سخنم این است:« برادرم، خواهرم، بیا امام را آن طور که بود، و انقلاب را آن طور که هست باور کنیم، بیا ایده آل اسلام را باور کنیم، بیا به سیره محمدی، علوی، فاطمی، حسنی، حسینی، که نمودش در امام (ره) و رهبر فرزانه مان آیت الله العظمی خامنه ای تجلی پیدا کرد، کمی بیشتر توجه کنیم».