سلام. دنيا آنقدرها هم كه آقا صادق نوشته اند تيره و تار نيست.هنوز هم انسانيت يافت مي شود. ترم پيش آمار داشتيم و بدجوري درمانده بوديم.يكي از بچه هاي سال بالايي برايمان كلاس گذاشت و يادمان داد.بي هيچ توقع و انتظاري.و من باور كردم كه هنوز روي زمين انسان يافت مي شود!
درود بر دوست قديمي.
چند سالي هست كه ازت بي خبرم وقتي ديدم صاحب وبلاگ شدي شگفت زده شدم.الان عجله دارم بايد برم ولي سر فرصت بايد نوشته هاتو بخونم.شناختي آقا صادق؟شماره ي تماست هم حتي فايده اي نداشت براي پيدا كردنت.خيلي خوشحالم كه دوباره پيدات كردم.هم دم روزهاي نه جندان دور.
پيروز باشي .
من در اين تاريکي ، فکر يک برّه روشن هستم . که بيايد علف خستگي ام را بچرد. .......................................... ممنونم از لطفتون ، سربلند باشيد و در پناه حق . يا علي .
انسان فناوري رو براي راحتي خودش درست كرد اما خودش اسير اون شد و به شكل يه ابزار در دست فناوري در اومد
درحقيقت تكنو لوژي به انسان خط مي ده
سلام
نميدونم بايد الان گريه كنم يا به فكر بيفتم كه من كجاي اين دنيا در نياز هاي پست و بي ارزشم درمانده ام
يا حق
سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما بزرگوار
توي عصر دود و آهن جز اين چه انتظاري ميشه داشت ؟؟؟
انسانيت و انسان دوستي كالايي است كه خريداراني انگشت شماري داره .
اما هنوز هم كور سوي اميد هست
