سلام آقا صادق...آره راست ميگي...ميدوني چند وقته كه خنده ي از ته دل و شادي واقعي يادمون رفته؟...ميدوني چند وقته اينقد گرفتار دنيامون شديم كه از خود معنويمون جدا مونديم...ميدوني چند وقته اينقد دل شكستيم و دلمونو شكستن كه ديگه افسردگي با روحمون تلفيق شده...حالا هي علم پيشرفت كنه و بريم جلو چه فايده وقتي روحمون روز به روز ميره عقب...آخه چه فايده...ممنونم و هميشه منتظر تو دوست گلم...تا بعد...